Wat rest van Weverskade 118 is een prachtige kastanjeboom
16 augustus 2019. De sloop van Weverskade 118 is voltooid. Alleen de
imposante kastanjeboom staat er nog, maar voor hoelang? De
herbruikbare delen van het zomerhuis, zoals oude balken, zijn elders opgeslagen voor
hergebruik. Een uitgebreide bouwkundige documentatie met opmeting,
foto's en een 3D laserscan konden juist op tijd worden gemaakt.
Alle opstallen, inclusief het Zomerhuis, van Weverskade 118 zijn met de grond gelijk gemaakt.
Sloop 400 jaar oud monument Weverskade 118 is feit
20 juli 2019. Maassluis is binnenkort een uniek historisch
pand armer, het zomerhuis van de boerderij Weverskade 118. Afgelopen
zaterdag is een begin gemaakt met de sloop van de hele boerderij. Op deze
oude boerderijplaats, met zonder twijfel de oudste nog bestaande boerderij
aan de Weverskade, stond een voor het Midden-Delflandgebied uniek agrarisch
bijgebouw: een vroeg zeventiende-eeuws zomerhuis.
Het Zomerhuis van de boerderij Weverskade 118.
’s Zomers betrok het boerengezin een dergelijk zomerhuis om er te wonen
en te werken, hier werden kaas en boter gemaakt. Op de oudste kadastrale
kaart uit ca. 1820 is te zien dat daarvoor een karnmolen aan het zomerhuis
was gebouwd. De oudste vermelding van de boerderij is op een kaart die
landmeter Jan Potter in 1578 tekende voor het Meisjeshuis in Delft dat
landerijen bezat in de Dijkpolder.
Interieur van het Zomerhuis met waterfornuis en haardplaats.
Het boerenerf moet wijken voor de aanleg van een ontsluitingsroute naar
de nieuwe woonwijk. Overleg, ingediende bezwaren en een petitie voor behoud
van de boerderij, in 2013 ondertekend door 781 mensen uit Maassluis en wijde
omtrek, mochten niet baten. Maar de mensen die op de bres stonden voor dit
historisch bijzondere gebouw boekten wél een klein succes: zij kregen van
ontwikkelaar Wilgenrijk (Lely) de toezegging én de financiële middelen om
het unieke zomerhuis vóór de sloop aan een grondig onderzoek te onderwerpen.
Het gehele boerderijcomplex is met de laserscan vastgelegd.
Dat laatste kon dit voorjaar eindelijk worden uitgevoerd. De uitkomst
ervan bevestigt de eerdere aannames over ouderdom en uniciteit en het
onderzoek bracht ook nog allerlei bijzondere details aan het licht. Behalve
een uitvoerig bouwhistorisch onderzoek en documentatie d.m.v. foto’s heeft
er ook een zeer gedetailleerde 3D-laserscan plaatsgevonden. Deze belangrijke
documentatie is gesponsord door de gemeente Midden-Delfland, als hoeder van
de kwaliteiten en het erfgoed in het Midden-Delflandgebied. Deze scan maakt
het in de toekomst mogelijk om de hele erfsituatie en in het bijzonder het
zomerhuis te reconstrueren. Daarnaast wordt samen met de Historische
Vereniging Maassluis een publicatie (monografie) voorbereid over deze
bijzondere boerderij, zodat we deze in elk geval op papier voor het
nageslacht bewaren.
De aanbouw van het Zomershuis was ingericht als stal.
Het interieur van de aanbouw.
Voorgeschiedenis / toelichting
Dit deel van de Weverskade hoorde tot 2004 tot de gemeente Maasland. Deze
gemeente had vanwege de grote historische waarde van het boerderijcomplex
een aanwijzing tot gemeentelijk monument in procedure gebracht, die door de
gemeente Maassluis niet is voortgezet. Er werd in de Dijkpolder een grote
nieuwe woonwijk gepland en daarin wilde men geen rekening houden met deze
bijzondere boerderij.
In 2012 bracht de stichting Midden-Delfland is Mensenwerk een publicatie
uit over de Dijkpolder, de Commandeurspolder en de Duifpolder en bood die
aan het gemeentebestuur en de directie van Lely aan. In deze studie werd
opnieuw gewezen op de bijzondere kwaliteiten van Weverskade 118, met name
van het unieke zomerhuis. Maar in de plannen was geen ruimte voor behoud van
het monument door voortschrijdend inzicht.
In 2014 besloot de gemeenteraad van Maassluis om het bezwaar van de
stichting Midden-Delfland is Mensenwerk tegen het nieuwe bestemmingsplan
Dijkpolder - waarin het boerderijcomplex Weverskade 118 werd opgeofferd aan
een ontsluitingsweg voor de nieuw te bouwen woonwijk - niet te honoreren.
Het bestemmingsplan voor de Dijkpolder werd ongewijzigd vastgesteld. Het
wachten was vervolgens op het leegkomen van de boerderij zodat het
toegezegde onderzoek kon plaatsvinden.
Bron: Persbericht Stichting Midden-Delfland is Mensenwerk 20 juli 2019.
|